در این قسمت به معرفی 3 صندلی معروف تاریخ طراحی صنعتی می پردازیم. با دکوراسیون داخلی چهارباغ همراه باشید:
صندلی تونت
هنگامی که مایکل تونت نجار، طراح و کارخانه دار آلمانی در سال 1859، صندلی مصرفی شماره ی 14 خود را عرضه کرد، حتی ذره ای هم در تصورش نمی گنجید که این محصول او، زمانی به پرتولید ترین و پرفروش ترین صندلی جهان بدل شود.
نخستین ایستگاه موفقیت این صندلی سبک و ساده قاره ی اروپا بود. تونت “صندلی شماره ی 14” را که امروزه به “شماره ی 214” تغییر نام یافته، برای قشر وسیع مردم و به ویژه برای کافه ها، رستوران ها و هتل ها طراحی کرد. این صندلی مجموعا از شش قطعه و چند پیچ و مهره تشکیل شده و به راحتی و به سرعت می توان آن را مونتاژ کرد، حتی ساده تر از محصولات امروزی شرکت معروف آیکیا.
نوآوری بزرگ مایکل تونت، استفاده از چوب های خمکاری شده بود. او برای خم کردن چوب های خراطی شده، روشی ویژه ابداع کرد و به ثبت رساند که در طی آن چوب در دیگ های بخار آب با دمای 106 درجه سانتی گراد نرم شده و سپس در قالب های آلومینیومی، به شکل دلخواه درآمده و بعد از خشک شدن در ساخت مبلمان مورد استفاده قرار می گیرند.
صندلی الوارآلتو
نام الوارآلتو همواره تصویری از مبلمان ساخته شده از تخته چندلا و چوب های لامینت (متورق) را در ذهن مجسم می کند. الوار آلتو مواد مختلفی مانند لوله های فولادی را آزمایش کرد اما قابل توجه ترین ابداعات او تکنیک استفاده از مواد لامینت بود، مثل چوب درخت غان یا تخته چندلا. وی ابتدا در رشته معماری تحصیل کرد اما سرانجام خود را یک طراح نمایشگاه دید. در سال 1924 با یک طراح به نام آینو مارسیو ازدواج کرد. آن دو به مدت پنج سال در مورد خمش چوب آزمایشاتی انجام دادند. این تحقیقات به انقلاب طراحی آلتو در سال 1930 انجامید. او شروع به چسباندن لایه های چوب به یکدیگر کرد واین تجربه منجر به ابداع یکی از صندلی های او در این زمان به نام (مدل شماره 41) شد.
این صندلی ازلامینت و تنه درخت غان ساخته شده است. (غان بسیار انعطاف پذیر است و حالت ارتجاعی دارد) قسمت نشیمنگاه تخته چندلا می باشد که با لاک الکل پوشیده شده است. پیچ خوردگی در قسمت پشتی صندلی به وسیله برداشت چند لایه از تخته به وجود آمده است.
طراحی و ساخت (مدل شماره 31) نیز تقریباً در همین زمان انجام گرفت. این اولین صندلی ساخته شده از چوب لامینت بود که پایه آن از یک سمت متصل به بدنه و از سمت دیگر آزاد بود.
مسیر جدیدی در استفاده از تخته چندل او لامینت به وجود آمد واین نوع مبلمان مورد استقبال عمومی قرار گرفت، درنتیجه الوار و همسرش شرکتی را برای فروش محصولاتشان در سال 1935 تأسیس کردند.
الوار معتقد است مهم ترین کمک او به طراحی مبلمان، حل کردن مشکلی دیرینه یعنی اتصال قطعات افقی وعمودی به یکدیگر بود که برای انجام آن معمولاً باید چهارچوبی ساخته و از ترکیبات استاندارد مانند پیچ، مهره و زبانه استفاده می کردند. راه حل خم کردن چوب توسط او در صندلی به پاها اجازه می داد که مستقیماً به قسمت زیرین نشیمنگاه تکیه کنند، همچنین منجر به ساخت میزهایی بدون نیاز به پایه و تکیه گاه اضافی شد.
صندلی چارلز رنه مکینتاش
در سال 1897 یک معمار و طراح اسکاتلندی به نام “چارلز رنه مکینتاش” یک صندلی ناهارخوری طراحی کرد که نشان دهنده استفاده ظریفی از مواد، فرم و سمبلیسم بود. صندلی از چوب ساخته شده بود اما استفاده از فضاهای منفی و عناصر باریک و مخروطی، برخلاف محصولات سنگین ماقبل، سبکی و حرکتی بصری ایجاد می کرد. مکینتاش برخلاف جریان های پیشین، مبلمان خود را رنگ آمیزی کرده است (سیاه یا سفید) و بدین گونه به ترکیب بصری عناصر ساختاری بیش از نمایش سطح اصیل مواد اهمیت می داد.
دکوراسیون داخلی چهارباغ
مؤلف: الهه اکبری
